Hoe gaan de komende maanden er uit zien? In Oekraïne beschieten broedervolken, die in dezelfde God zeggen te geloven als wij, elkaar nog altijd met raketten. De wereld van vele boeren staat op z’n kop en het land is daarom vol van ondersteboven opgehangen vlaggen. En de stijgende prijzen voor energie en boodschappen rijzen de pan uit. De zorgen van vele Nederlanders nemen snel toe.
Als bestuurder van Profila Zorggroep (PZG) zie ik deze zorgen om mij heen vermeerderen. Wij zijn een organisatie voor de zorg en ondersteuning aan mensen met psychische problemen of een verstandelijke beperking. Ook in onze organisatie zijn er mensen die de eindjes moeilijk meer aan elkaar kunnen knopen. Denk aan cliënten die zelfstandig wonen en met een wat lager inkomen of een uitkering de huur niet meer kunnen betalen of schulden opbouwen bij het energiebedrijf.
Het Nibud voorspelt ‘ook voor de middeninkomens een zware herfst met stijgende voedsel- en energieprijzen’. Ik denk ook aan mijn medewerkers die krap komen te zitten, immers, een maandelijkse verhoging van 400 of 600 euro vang je niet zomaar op. Natuurlijk, de cao-lonen zijn verhoogd en er zijn meer maatregelen genomen, maar het is gewoon niet voldoende voor velen de komende tijd. We blijven als werkgevers in gesprek met de overheid over compensatie en ook binnen PZG kijken we toch nog weer opnieuw wat er (aan maatwerk) mogelijk is. Geldzorgen kunnen leiden tot stress of tot verzuim op het werk. Mijn dringende oproep aan allen, mocht je in een dergelijke situatie belanden: praat erover met je leidinggevende!
Futloos of meedoen
Terug naar het grotere plaatje. Er zijn zoveel crises tegelijkertijd gaande in de samenleving dat je er somber van kan worden. Veel mensen trekken zich terug en vertrouwen de overheid steeds minder of zien allerlei complotten van ‘de elite.’ Tegelijkertijd verwachten diezelfde mensen dat de regering alles maar moet regelen en compenseren. De Brusselse hoogleraar Jonathan Holtslag zegt hierover het volgende: ‘Het moeilijkste gevecht is het gevecht tegen de futloosheid van onze eigen samenleving. De kracht van een democratische samenleving wordt in eerste instantie bepaald door de toewijding van haar burgers, hun betrokkenheid, hun bereidheid om bij te dragen aan haar kracht en de wijsheid om die integer te gebruiken. Het is op dit punt dat elke burger een keuze moet maken: aanvaarden dat Europa uitgerangeerd is, stiekem rekenen op een autoritaire leider die de koers bepaalt, of blijven meedoen.’ Wat Holtslag zegt over de samenleving als geheel geldt ook voor een organisatie. De kracht en vitaliteit van een organisatie wordt bepaald door haar medewerkers.
Onbezorgde nuchterheid
Als christenen hebben we gelukkig nog een andere Bron waarop we ons vertrouwen mogen stellen en dat is God. Ik denk dan aan twee teksten uit het Nieuwe Testament in het bijzonder. In Mattheüs 6 vers 25 en 33 zegt Jezus: ‘Maak u niet bezorgd…jullie Hemelse Vader weet wel dat jullie dat alles nodig hebben. Zoek liever eerst het koninkrijk van God, dan zullen die andere dingen (voedsel, kleding, onderdak) je erbij gegeven worden’. De andere tekst is uit I Petrus 4 vers 7 waar staat: ‘Het einde van alles is nabij. Kom daarom tot bezinning en wees helder van geest, zodat u kunt bidden.’ Deze teksten lijken wel met elkaar in tegenstelling: enerzijds onbezorgd zijn en anderzijds tot bezinning komen (in een andere vertaling staat: ‘wordt nuchter en waakzaam.’) Toch denk ik dat ze heel erg bij elkaar passen. Onbezorgd leven is wat anders dan een beetje naïef flierefluiten. Het is je bestaan in al zijn facetten toevertrouwen aan God en van daaruit leven. En juist als je dat doet kom je ook tot bezinning, ga je zien wat belangrijk is en wat niet.
De samenleving is ingewikkeld en naar de mens gesproken is de komende periode ongewis. Laten we daar met een onbezorgde nuchterheid mee omgaan en helder van geest bidden voor allen die dat nodig hebben. Let’s keep up the good work!
Peter van Wijk
Bestuurder van Profila Zorggroep en Reliëf