Menslievende zorg is erop gericht om mensen die hulp nodig hebben zo bij te staan dat zij zich bevestigd voelen in hun waardigheid – dat ze gezien worden, meetellen en van betekenis zijn.

Centraal in menslievende zorg staat de relatie tussen de zorgontvanger en de zorgverlener.

Goede zorg is afgestemd op wat van betekenis is voor wie zorg ontvangt. Zorgverleners moeten zich daarom met aandacht kunnen richten op de persoon aan wie ze zorg verlenen en op wat voor hem of haar van belang is. Betekenisgeving vormt daarmee het hart van de zorg. Een menslievende attitude begint bij respectvolle aandacht voor de zorgontvanger met zijn of haar eigen verhaal.

Zorgverleners moeten de ruimte hebben om vanuit hun bezieling, met hun ervaringskennis en deskundigheid de zorg zo vorm te geven dat die aansluit bij wat voor de zorgvrager van betekenis is. Omdat zorgverleners gekozen hebben voor het zorgberoep, vanuit de overtuiging om iets voor anderen te willen betekenen, weten zij doorgaans uitstekend wat zorg tot goede zorg maakt. Ze huldigen de kernwaarden van zorgverlening: liefde, respect, aandacht, verantwoordelijkheid en de intrinsieke waarde van menselijke contact.

Zorgen voor elkaar vindt eerst en vooral plaats binnen gewone, dat wil zeggen niet professionele, menselijke relaties. Waar dit niet meer lukt komen professionele zorgverleners in beeld. Menslievende zorg vindt haar bron in deze ‘gewone’ vormen van zorg. Zorgprofessionals die werken vanuit een menslievende visie werken daarom altijd samen met de bestaande netwerken, respecteren de verantwoordelijkheid van mensen onder elkaar en ondersteunen zo goed mogelijk wat er al is aan zorg.

De meest kwetsbare mensen in onze samenleving hebben een bijzondere plaats in menslievende zorg.